Rzeżączka to choroba, którą przenosi się drogą płciową. Choroba wywoływana jest przez bakterie, które przedostają się do organizmu w momencie, kiedy osoba zdrowa ma kontakt z osobą zarażoną. Choroba może się pojawić w różnym wieku, zarówno u kobiet i mężczyzn.
Rzeżączka – co to takiego?
Rzeżączka to najczęściej występująca choroba weneryczna, przenoszona drogą płciową. Wywoływana przez bakterie Neisseria gonorrhoeae. W ostatnich latach choroba została strasznie rozpowszechniona, co prowadzi do zwiększonej liczby osób zarażonych. Bakteria, która odpowiedzialna jest za wywołanie choroby, najczęściej lokalizuje się w wilgotnych miejscach ciała, np. w drogach moczowo-płciowych i odbytnicy.
Osoba zarażona bardzo często nie ma świadomości choroby, a lekceważenie występujących objawów może doprowadzić do niepłodności pacjenta. Rzeżączka najczęściej występuje parami, często również we wspólnej otoczce. Istnieje również ryzyko, że gonokoki spowodują zapalenie stawów, okostnej, zapalenie opon mózgowych lub zapalenie spojówek. Choroba jest groźna dla organizmu oraz zdrowia pacjenta, dlatego niezbędne jest jej wczesne wykrycie. Co więcej, rzeżączka może występować razem z innymi chorobami, które przenoszone są drogą płciową.
Objawy rzeżączki
Pierwsze objawy choroby wenerycznej jaką jest rzeżączka występują w ciągu kilku lub kilkunastu dni po odbyciu stosunku. Nie są one charakterystyczne i mylące, dlatego też często bagatelizowane przez osoby zarażone. Jednak warto zaznaczyć, że choroba znacznie szybciej rozwija się u mężczyzn, ponieważ już po czterech dniach mogą oni zauważyć pierwsze oznaki.
Mężczyźni
- ropna wydzielina z cewki moczowej – główny objaw rzeżączki
- ból i pieczenie cewki moczowej
- obrzęk najądrzy
- swędzenie i infekcja okolicy odbytu
- tkliwość najądrzy
- zapalenie żołędzi
Kobiety
- pieczenie i ból towarzyszące oddawaniu moczu
- swędzenie i infekcje w okolicach odbytu
- ból podczas stosunku
- dolegliwości bólowe i dyskomfort w dole brzucha
- gorączka
- krwawienia międzymiesiączkowe
Sam przebieg zakażenia u kobiet często odbywa się bezobjawowo. Jeśli jednak objawy występują, nierzadko zostają lekceważone, ponieważ dla wielu kobiet bywają mylące. Najostrzejszy etap zakażenia dwoinką rzeżączki może zostać zupełnie zlekceważony, ponieważ związane z nim upławy mogą być łączone z innymi dolegliwościami. Najczęściej pacjenci zgłaszają się do specjalistów w momencie, kiedy rzeżączka osiągnie stan przewlekły.
Wszelkie niepokojące objawy należy konsultować z lekarzem. Lekarz, który zajmuje się diagnostyką oraz leczeniem chorób wenerycznych, to wenerolog. Jednak można udać się do ginekologa lub urologa, którzy po dokładnym obejrzeniu dolegliwości i wywiadzie, pokierują pacjentów dalej. Natomiast jeśli pacjent nie ma pewności do kogo się udać czy nie wie, co mu tak naprawdę dolega, swoją diagnostykę może rozpocząć u lekarza rodzinnego.
Rzeżączka nie tylko chorobą weneryczną?
Rzeżączka, mimo że określana mianem choroby wenerycznej, może również atakować inne okolice organizmu człowieka. Jest niebezpieczna i często prowadzi do niepożądanych przez pacjenta skutków, dlatego niezbędne są kontrolne badania oraz wizyty u lekarza.
- Rzeżączkowe zapalenie gardła – często charakteryzuje się obrzękiem łuków podniebiennych i tylnej ściany gardła oraz zaczerwienieniem. Dodatkowo może pojawić się ropna wydzielina. Jednak w większości przypadków nie daje żadnych objawów.
- Rzeżączkowe zapalenie odbytu i odbytnicy – pojawia się u osób, które nie stronią od stosunku analnego bez odpowiedniego zabezpieczenia prezerwatywą. Podobnie jak rzeżączkowe zapalenie gardła może nie dawać żadnych, charakterystycznych dla niej objawów. Jeśli jednak, to u pacjentów pojawia się m.in. pieczenie oraz świąd odbytu.
- Rzeżączka o charakterze rozsianym – najczęściej występuje u kobiet, a polega na rozprzestrzenianiu się bakterii dwoinek poprzez krew. Objawami tej postaci rzeżączki są m.in. zmiany skórne oraz bóle stawów.
- Rzeżączkowe zapalenie spojówek – owa dolegliwość dotyczy głównie niemowląt, które zostały zarażone podczas porodu. Objawy rzeżączkowego zapalenia spojówek charakteryzują się zróżnicowanym nasileniem, a nieleczona choroba może prowadzić do uszkodzenia rogówki i upośledzenia wzroku.
Droga zakażenia rzeżączką
Bakterie, które powodują rzeżączkę świetnie rozwijają się w środowisku ciepłym i wilgotnym. Tak więc miejsca intymne są dla niech idealną lokalizacją na rozwój. Do zakażanie dochodzi poprzez odbycie stosunku płciowego – analnego oraz oralnego również. Jednak mówi się, że do zakażenia może dojść również poprzez skorzystanie z publicznych toalet, do czego przyczynia się niehigieniczność desek klozetowych.
Na uwadze należy także mieć fakt, że do zakażenia dochodzi na skutek korzystania z tych samych przedmiotów co osoba chora (np. gąbki, pościel, bielizna, ręczniki). Spore ryzyko niesie również za sobą korzystanie z basenów oraz saun. Dodatkowo, o czym była mowa powyżej, zakażenie może również odziedziczyć dziecko w trakcie porodu.
Rzeżączka – rozpoznanie choroby
Rzeżączka jest możliwa do wykrycia dzięki badaniom bakteriologicznym. Badaniu poddawana jest wydzielina z cewki moczowej w przypadku mężczyzn oraz wydzielina z pochwy w przypadku kobiet. Jeśli jednak choroba dotyczy gardła lub odbytu, konieczne będzie pobranie wymazu z tych miejsc. Każdy wyżej wymieniony objaw rzeżączki powinien skłonić pacjenta do wizyty u lekarza. W przypadku pozytywnych wyników na obecność rzeżączki w organizmie, osoba zarażona bezwzględnie powinna powiadomić wszystkich swoich partnerów seksualnych. Takie osoby powinny poddane być badaniom w celu potwierdzenia bądź wykluczenia choroby wenerycznej.
Leczenie oraz powikłania rzeżączki
Kiedy rzeżączka została potwierdzona poprzez badania oraz lekarza, należy wdrożyć odpowiednie leczenie. Akurat w przypadku rzeżączki, leczenie polega na podawaniu penicyliny, ale warto zaznaczyć, że niektóre szczepy gonokoków już się uodporniły na ten antybiotyk. W takim przypadku wenerolodzy sięgają po inne substancje, np. doksycyklinę. Na uwadze należy mieć stałe wizyty kontrolne u lekarzy odpowiadających za narządy płciowe, bowiem nieleczone choroby weneryczne prowadzą do poważnych powikłań.
Rzeżączka, która zostaje lekceważona przez pacjenta, może prowadzić do niepłodności. Warto również wspomnieć, że pacjenci mogą zmagać się z powikłaniami po rzeżączce. Kiedy osoba zarażona lekceważy objawy oraz samą chorobę, może spodziewać się m.in.:
- zapalenie cewki moczowej i pęcherza moczowego
- zapalenie stawów
- zapalenie narządów miednicy mniejszej
- zapalenie najądrza i prostaty,
- niepłodność
- zapalenie mięśnia sercowego
- zapalenie opon mózgowych
W trakcie stosunków płciowych ważna jest świadomość. Jeśli ktokolwiek zmaga się z niepokojącymi objawami, nie powinien stronić od wizyty u wenerologa. Większość objawów związanych z chorobami wenerycznymi zostaje lekceważona ze względu na wstyd. Jednak należy pamiętać, że wenerolog to lekarz, jak każdy inny. Do jego zadań należy diagnoza choroby oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia.
