Mięczak zakaźny jest wirusowym zakażeniem skóry oraz błon śluzowych. Najczęściej występuje u małych dzieci, nastolatków oraz osób do 30 roku życia. Pomimo swojej „groźnej” nazwy, choroba nie jest śmiertelna, lecz bywa niezwykle uciążliwa i wysoce zakaźna.
Mięczak zakaźny – czym właściwie jest i jak się objawia?
Mięczak zakaźny (łac. molluscum contagiosum), jest to choroba zakaźna skóry, która spowodowana jest wirusami MCV z rodziny pokswirusów. Cechą charakterystyczną mięczaka zakaźnego, jest zaatakowanie tylko i wyłącznie komórek nabłonkowych. Niestety, mięczak cechuje się bardzo dużą zaraźliwością. Do zakażenia dochodzi podczas kontaktu ze skóra osoby chorej, podczas wspólnej zabawy, a także poprzez kontakt ze skażonymi ubraniami, czy stosowaniem wspólnych kosmetyków. Osoby zmagające się z mięczakiem, powinny unikać kontaktu z innymi, ponieważ zarażają przez cały okres trwania choroby. Osoby które miały kontakt z mięczakiem zakaźnym, zauważą pierwsze objawy w okresie od 2 do nawet 12 tygodni.
Objawy które wskazują na zakażenie, to pojawienie się specyficznych małych grudek w różnych partiach ciała, których cechą charakterystyczna jest wgłębienie w środkowej części zmiany skórnej. Pojawiające się grudki, mają zazwyczaj cielisty, perłowy, lub żółty kolor. Dosyć ciekawym faktem jest to, iż grudki są wyraźnie izolowane od reszty skóry. Nakłucie takiej zmiany, spowoduje wydostanie się kaszowatej treści.
Warto zaznaczyć, iż mięczak zakaźny raczej nie występuje na dłoniach oraz stopach. Natomiast może pojawić się w jamie ustnej, czy na wargach.
Jakie osoby są szczególnie narażone na zakażenie mięczakiem?
Transmisja wirusa, spowodowana jest bezpośrednim kontaktem z osobą chorą. Jednak istnieje grupa osób, która jest szczególnie narażona na zakażenie. Osoby które powinny szczególnie uważać na to:
- Dzieci do 5 roku życia
- Osoby z niską odpornością
- Masażyści
- Sportowcy
- Chorujące na atopowe zapalenie skóry
- Cukrzycy
- Osoby chorujące na nowotwór
- Stosujące leki immunosupresyjne
- Chorzy na sarkoidozę
Mięczak zakaźny przenoszony droga płciową?
Niestety, mięczak zakaźny może być również przenoszony droga płciową. W takim przypadku, zmiany pojawiają się na skórze członka, oraz w przypadku kobiet na wzgórku łonowym. Zmiany skórne mogą również wystąpić w okolicy:
- Pachwin
- Ud
- Wargach sromowych większych
- Szparze pośladkowej
- Błon śluzowych narządów płciowych
Rozpoznanie i leczenie mięczaka zakaźnego
Rozpoznanie choroby, nie powinno stanowić problemu dla dobrego lekarza. Ze względu na dosyć charakterystyczny przebieg, oraz umiejscowienie, diagnoza powinna być szybka. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, lekarz może skierować nas na badanie, jakim jest biopsja lub badanie histopatologiczne. Jeżeli takie badanie wykaże obecność ciał wtrętowych i ciał mięczakowatych to znaczy że mamy do czynienia z mięczakiem zakaźnym.
Leczenie mięczaka zakaźnego
Mięczak jest chorobą, która ustępuje samoistnie, jednak taki proces może trwać kilka miesięcy, a dodatkowo na ciele mogą pozostać nieestetyczne blizny. Z uwagi na wysokie ryzyko zakażenia, dostępne są różne metody leczenia.
- Metody mechaniczne – inwazyjne – czyli łyżeczkowanie, krioterapia czyli wymrożenie, ablacja laserowa, oraz ręczne usuwanie widocznych zmian.
- Metody chemiczne – wiąże się z zastosowaniem takich substancji jak kwas salicylowy, azotan sodu, kwas trichlorooctowy, wodorotlenek potasu
- Metody farmakologiczne – doustne leki, maści sterydowe, środki apteczne
Domowe sposoby na mięczaka zakaźnego
Nie od dziś wiadomo, że w dawnych czasach do leczenia najczęściej stosowano różne zioła, olejki, czy rośliny. Również w czasach obecnych, mamy dostęp do naturalnych środków, które pozwalają walczyć z różnymi chorobami, czy zmianami skórnymi. Tak samo jest w przypadku mięczaka zakaźnego. W takim razie co może pomóc w walce z mięczakiem? Oto kilka środków, które mogą pomóc podczas choroby:
- Olej eteryczne
- Czosnek
- Nalewki ziołowe
- Zioła
Należy pamiętać że nie zawsze domowe leczenie jest wystarczające. Szczególnie w przypadku nadkażenia zmiany skórnej, wtedy konieczne jest zastosowanie środków farmakologicznych.