Medicta Choroby Hipertrichoza (syndrom wilkołaka) – nadmierne owłosienie ciała i twarzy

Hipertrichoza (syndrom wilkołaka) – nadmierne owłosienie ciała i twarzy

8 min czytania
0
19
Hipertrichoza

Hipertrichoza to choroba genetyczna, charakteryzująca się nadmiernym owłosieniem na całym ciele lub w określonych miejscach. Może występować jako choroba samoistna lub wraz z innymi chorobami genetycznymi. W niektórych przypadkach hipertrichoza może być łagodna i łatwo uleczalna, ale w innych wymaga bardziej złożonego leczenia.

Hipertrichoza –  czym jest?

Hipertrichoza jest to choroba genetyczna, która charakteryzuje się nieproporcjonalnym i niekontrolowanym wzrostem owłosienia na ciele lub w określonych miejscach. W przypadku hipertrichozy włosy mogą rosnąć gęściej, dłużej i w większej ilości, niż jest to typowe dla danego typu skóry i płci. Choroba ta może mieć różne przyczyny genetyczne, a jej objawy mogą być łagodne lub bardzo nasilone, wpływając na jakość życia pacjentów. 1

Hipertrichoza i jej przyczyny

Hipertrichoza jest wynikiem nadmiernego wzrostu włosów na ciele lub w określonych miejscach, które jest związane z różnymi przyczynami genetycznymi. Może występować jako choroba samoistna lub wraz z innymi chorobami genetycznymi. W niektórych przypadkach hipertrichoza jest spowodowana mutacjami w genach odpowiedzialnych za wzrost włosów, a w innych przypadkach może być związana z zaburzeniami hormonalnymi, takimi jak zespół policystycznych jajników, guzy hormonalne, zaburzenia tarczycy lub niedobór witaminy B6. Rzadziej, hipertrichoza może być spowodowana przez leki, choroby autoimmunologiczne lub urazy fizyczne.

Hipertrichoza i jej diagnostyka

Diagnostyka hipertrichozy zwykle rozpoczyna się od dokładnego wywiadu medycznego i badania fizykalnego, w celu oceny rodzaju i nasilenia objawów. Następnie lekarz może zlecić badania laboratoryjne, takie jak badania hormonalne, w celu wykluczenia chorób hormonalnych. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie badań genetycznych w celu zidentyfikowania mutacji genetycznych związanych z hipertrichozą.

Czasami, aby dokładnie ocenić nasilenie hipertrichozy i jej wpływ na jakość życia pacjenta, lekarz może zlecić badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI). Badania te pozwalają na dokładne zobrazowanie owłosienia na ciele i ocenę ewentualnych zmian w tkankach podskórnych.

Diagnostyka hipertrichozy wymaga szczegółowego podejścia i współpracy z różnymi specjalistami, w tym dermatologami, endokrynologami i genetykami, aby zidentyfikować przyczyny choroby i określić optymalny plan leczenia. 2

Jak się leczy hipertrichozę?

Leczenie hipertrichozy zależy od przyczyny choroby oraz nasilenia objawów. W niektórych przypadkach hipertrichoza może być łagodna i nie wymagać leczenia, a jedynie kontrolowania nadmiernego owłosienia za pomocą depilacji lub inne metody usuwania włosów.

W przypadkach, gdy hipertrichoza jest spowodowana zaburzeniami hormonalnymi, leczenie może obejmować stosowanie leków hormonalnych, takich jak leki antykoncepcyjne lub leki hamujące produkcję hormonów androgenowych. W przypadkach ciężkiej hipertrichozy, która jest oporna na leczenie farmakologiczne, można rozważyć inne opcje, takie jak terapia laserowa lub elektroliza, które są bardziej skuteczne w usuwaniu włosów.

W przypadkach, gdy hipertrichoza jest związana z chorobami genetycznymi, leczenie może obejmować terapię genową, w celu zmiany lub naprawienia wadliwych genów, lub przeszczepienie skóry, w celu zastąpienia uszkodzonej skóry zdrową. Leczenie hipertrichozy jest zwykle wieloetapowe i wymaga współpracy z różnymi specjalistami, takimi jak:

  • dermatolog,
  • endokrynolog,
  • genetyk
  • chirurg plastyk

Hipertrichoza syndromem wilkołaka – dlaczego tak jest określana?

Hipertrichoza jest nazywana „syndromem wilkołaka” ze względu na jej charakterystyczny wygląd, który przypomina owłosioną skórę wilkołaka. Hipertrichoza powoduje znaczne zwiększenie ilości włosów na ciele, a niektóre osoby z hipertrichozą mają gęste, ciemne włosy, które pokrywają ich twarze, ramiona, klatki piersiowej i nogi.

W przeszłości, przed zrozumieniem genetycznych i hormonalnych przyczyn hipertrichozy, osoby z tą chorobą były czasami traktowane jako wyjątkowe, podejrzane lub niebezpieczne. Z powodu swojego niezwykłego wyglądu i powiązania z wampirami, wilkołakami i innymi legendami, hipertrichoza była często obiektem nieporozumień i nieuzasadnionych lęków.

Dziś, dzięki postępom w medycynie i genetyce, hipertrichoza jest lepiej zrozumiana i lepiej leczona. Mimo to, wciąż pojawiają się przypadki hipertrichozy, które z powodu swojego niezwykłego wyglądu wzbudzają uwagę i ciekawość ludzi.

5/5 - (1 głos)
  1. „Hipertrichoza lanuginosa” – artykuł na stronie internetowej National Organization for Rare Disorders (NORD).
  2. „Hipertrichoza: opis przypadku i przegląd literatury” – artykuł na łamach „Przegląd Dermatologiczny” autorstwa dr n. med. Anny Nowak-Węgrzyn.
Comments are closed.

Zobacz także

Trombofilia – genetyczna i nabyta. Co powinieneś wiedzieć?

Trombofilia to grupa zaburzeń krzepnięcia krwi, charakteryzujących się skłonnością do twor…