Choroby Hipertrichoza (syndrom wilkołaka) – nadmierne owłosienie ciała i twarzy Redakcja Medicta Opublikowano 21 marca 2023 8 min czytania 0 19 Hipertrichoza to choroba genetyczna, charakteryzująca się nadmiernym owłosieniem na całym ciele lub w określonych miejscach. Może występować jako choroba samoistna lub wraz z innymi chorobami genetycznymi. W niektórych przypadkach hipertrichoza może być łagodna i łatwo uleczalna, ale w innych wymaga bardziej złożonego leczenia. Hipertrichoza – czym jest? Hipertrichoza i jej przyczyny Hipertrichoza i jej diagnostyka Jak się leczy hipertrichozę? Hipertrichoza syndromem wilkołaka – dlaczego tak jest określana? Hipertrichoza – czym jest? Hipertrichoza jest to choroba genetyczna, która charakteryzuje się nieproporcjonalnym i niekontrolowanym wzrostem owłosienia na ciele lub w określonych miejscach. W przypadku hipertrichozy włosy mogą rosnąć gęściej, dłużej i w większej ilości, niż jest to typowe dla danego typu skóry i płci. Choroba ta może mieć różne przyczyny genetyczne, a jej objawy mogą być łagodne lub bardzo nasilone, wpływając na jakość życia pacjentów. 1 Hipertrichoza i jej przyczyny Hipertrichoza jest wynikiem nadmiernego wzrostu włosów na ciele lub w określonych miejscach, które jest związane z różnymi przyczynami genetycznymi. Może występować jako choroba samoistna lub wraz z innymi chorobami genetycznymi. W niektórych przypadkach hipertrichoza jest spowodowana mutacjami w genach odpowiedzialnych za wzrost włosów, a w innych przypadkach może być związana z zaburzeniami hormonalnymi, takimi jak zespół policystycznych jajników, guzy hormonalne, zaburzenia tarczycy lub niedobór witaminy B6. Rzadziej, hipertrichoza może być spowodowana przez leki, choroby autoimmunologiczne lub urazy fizyczne. Hipertrichoza i jej diagnostyka Diagnostyka hipertrichozy zwykle rozpoczyna się od dokładnego wywiadu medycznego i badania fizykalnego, w celu oceny rodzaju i nasilenia objawów. Następnie lekarz może zlecić badania laboratoryjne, takie jak badania hormonalne, w celu wykluczenia chorób hormonalnych. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie badań genetycznych w celu zidentyfikowania mutacji genetycznych związanych z hipertrichozą. Czasami, aby dokładnie ocenić nasilenie hipertrichozy i jej wpływ na jakość życia pacjenta, lekarz może zlecić badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI). Badania te pozwalają na dokładne zobrazowanie owłosienia na ciele i ocenę ewentualnych zmian w tkankach podskórnych. Diagnostyka hipertrichozy wymaga szczegółowego podejścia i współpracy z różnymi specjalistami, w tym dermatologami, endokrynologami i genetykami, aby zidentyfikować przyczyny choroby i określić optymalny plan leczenia. 2 Jak się leczy hipertrichozę? Leczenie hipertrichozy zależy od przyczyny choroby oraz nasilenia objawów. W niektórych przypadkach hipertrichoza może być łagodna i nie wymagać leczenia, a jedynie kontrolowania nadmiernego owłosienia za pomocą depilacji lub inne metody usuwania włosów. W przypadkach, gdy hipertrichoza jest spowodowana zaburzeniami hormonalnymi, leczenie może obejmować stosowanie leków hormonalnych, takich jak leki antykoncepcyjne lub leki hamujące produkcję hormonów androgenowych. W przypadkach ciężkiej hipertrichozy, która jest oporna na leczenie farmakologiczne, można rozważyć inne opcje, takie jak terapia laserowa lub elektroliza, które są bardziej skuteczne w usuwaniu włosów. W przypadkach, gdy hipertrichoza jest związana z chorobami genetycznymi, leczenie może obejmować terapię genową, w celu zmiany lub naprawienia wadliwych genów, lub przeszczepienie skóry, w celu zastąpienia uszkodzonej skóry zdrową. Leczenie hipertrichozy jest zwykle wieloetapowe i wymaga współpracy z różnymi specjalistami, takimi jak: dermatolog, endokrynolog, genetyk chirurg plastyk Hipertrichoza syndromem wilkołaka – dlaczego tak jest określana? Hipertrichoza jest nazywana „syndromem wilkołaka” ze względu na jej charakterystyczny wygląd, który przypomina owłosioną skórę wilkołaka. Hipertrichoza powoduje znaczne zwiększenie ilości włosów na ciele, a niektóre osoby z hipertrichozą mają gęste, ciemne włosy, które pokrywają ich twarze, ramiona, klatki piersiowej i nogi. W przeszłości, przed zrozumieniem genetycznych i hormonalnych przyczyn hipertrichozy, osoby z tą chorobą były czasami traktowane jako wyjątkowe, podejrzane lub niebezpieczne. Z powodu swojego niezwykłego wyglądu i powiązania z wampirami, wilkołakami i innymi legendami, hipertrichoza była często obiektem nieporozumień i nieuzasadnionych lęków. Dziś, dzięki postępom w medycynie i genetyce, hipertrichoza jest lepiej zrozumiana i lepiej leczona. Mimo to, wciąż pojawiają się przypadki hipertrichozy, które z powodu swojego niezwykłego wyglądu wzbudzają uwagę i ciekawość ludzi. 5/5 - (1 głos) „Hipertrichoza lanuginosa” – artykuł na stronie internetowej National Organization for Rare Disorders (NORD).„Hipertrichoza: opis przypadku i przegląd literatury” – artykuł na łamach „Przegląd Dermatologiczny” autorstwa dr n. med. Anny Nowak-Węgrzyn.